คำกลอน....สอนใจ

ถ้าหมาหมี มีเขา เต่ามีหนวด
เหี้ยตะกวด มีงา ผิดราศี
ถ้ากลุ่มควัน ไม่ปรากฎ แห่งอัคคี
มนุษย์นี้ คงจะพ้น คนนินทา


เขาว่าเรา เราอย่าโกรธ ลงโทษเขา
ในเมื่อเรา ไม่เป็น เช่นเขาว่า
หากเราเป็น จริงจัง ดังวาจา
เหมือนเขาว่า อย่าโกรธเขา เราเป็นจริง


ถ้าพูดไป เขาไม่รู้ อย่าขู่เขา
ว่าโง่เง่า งมเงอะ เซอะหนักหนา
ตัวของตัว ทำไม ไม่โกรธา
ว่าพูดจา ให้เขา ไม่เข้าใจ


เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี มวลมิตร ไม่มองมา
เมื่อม้วยมอด แม้หมูหมา ไม่มามอง


อยากได้ดี ไม่ทำดี นั้นมีมาก
ดีแต่อยาก แต่ไม่ทำ น่าขำหนอ
อยากได้ดี ต้องทำดี อย่ารีรอ
ดีแต่ขอ รอแต่ดี ไม่ดีเลย


ก่อนจะทำ สิ่งใด ใจต้องคิด
ถูกหรือผิด อย่างนี้ ดีหรือไม่
ถ้าเห็นว่า ไม่ดี มีโทษภัย
ต้องหาทาง ทำใหม่ ทำให้ดี


ตนเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน
ตนแชเชือน ใครจะเตือน ให้พ้นภัย


คนจะงาม งามน้ำใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต


คนเราดี มิใช่ดี ตรงมีทรัพย์
มิใช่นับ พงศ์พันธุ์ ชันษา
คนจะดี ดีด้วยการ งานนานา
อีกวิชา ศีลธรรม นำให้ดี